Lockdowns horen niet thuis in onze maatschappij.
De tijdelijke coronamaatregelen mogen niet in de wet worden vastgelegd, schrijven Stan Baggen, Rosalie Smit en Jona Walk in een opiniestuk in het NRC.
Grondwetbeperkende maatregelen
Het Nederlandse kabinet – vooruitlopend op het Belgische – wil de coronamaatregelen vastleggen in een permanente coronawet.
Dit in reactie op de weigering van de Eerste Kamer om de Tijdelijke wet maatregelen Covid-19 voor een vijfde keer te verlengen.
Het conceptvoorstel werd de afgelopen maand echter ferm bekritiseerd met termen als ‘slordig’ en ‘haastwerk’, onder andere door de burgemeesters en de Eerste Kamer. Die kritiek richtte zich vooral op de wijze waarop maatregelen zouden worden ingevoerd en op het onbegrijpelijke feit dat het Nederlandse kabinet de maatregelen in de wet wil vastleggen zonder enige evaluatie van de effectiviteit en/of schadelijkheid.
Maar hoe terecht die kritiek ook is, een belangrijke vraag dreigt te worden overgeslagen: “Moeten maatregelen, zoals lockdowns überhaupt een plaats hebben in onze samenleving en in ons rechtssysteem?”
“Dit wetsvoorstel maakt grondrechtbeperkende maatregelen niet het laatste redmiddel bij een pandemie, maar onderdeel van een reguliere modelmatige aanpak. Bij die benadering verliezen we menselijkheid en ruimte voor pluriformiteit. Het geeft de overheid een vorm van zeggenschap over onze gezondheid en over ons dagelijkse leven die zij niet zou moeten hebben. Het maakt normaal wat nooit normaal mag worden.”
Bron.
