Getuigenis Leerkracht

Reeds op de ochtend van de eerste schooldag van dit jaar meldde VRT-Nieuws triomfantelijk dat de leerlingen van het secundair onderwijs geen enkel probleem hadden met het dragen van mondkapjes. Zie VRT-nieuws d.d. 01.09.2020.
Citaat:
“Van de leerlingen hebben we voorlopig niet veel vragen gekregen over het dragen van de mondmaskers. De leerlingen begrijpen de maatregelen.”

Hoe men zo snel aan deze informatie kwam is mij een raadsel. Hebben massa’s VRT-journalisten schoolbezoeken gepleegd of werden ’s avonds, na de eerste schooldag, misschien onaangekondigde huisbezoeken afgelegd bij een grote, representatieve groep leerlingen? We zullen het nooit weten.
Wat ik wel weet is dat de volgende zaken in de reguliere pers volledig doodgezwegen worden:
Vele ouders en leerkrachten (de meerderheid) plaatsen ernstige vraagtekens bij de buitenproportionele maatregelen maar zijn tevens zeer terughoudend in het communiceren daarover. Ouders vrezen te worden weggezet als ‘asociaal en onverantwoord’ en leerkrachten vrezen voor hun baan indien ze afwijkende standpunten innemen. Ook leerlingen durven er nauwelijks voor uit te komen dat het dragen van een mondmasker als zeer hinderlijk wordt ervaren. Pubers willen ‘bij de groep horen’, niet anders zijn dan de andere. Desalniettemin domineert het thema ‘ de gevolgen van mondmaskers’ de gesprekken in de lerarenkamer, op de speelplaats en aan de schoolpoort.
Het feit dat er sprake is van (zelf)censuur toont aan dat bij ouders, leerlingen en leerkrachten een klimaat werd gecreëerd van angst en onzekerheid, karakteristiek voor een dictatuur. 
Inmiddels klagen steeds meer kinderen over chronische vermoeidheid, zien er ook visueel slecht uit (donkere wallen onder de ogen bij tal van leerlingen), hebben te lijden onder concentratiestoornissen, verwardheid etc.
Daar waar ieder wetenschappelijk bewijs ontbreekt dat het dragen van een mondkapje de verspreiding van het virus voorkomt ligt er meer en meer onomstotelijk bewijs op tafel voor de schadelijkheid ervan. Maar dit is jullie ruimschoots bekend.
Zo werd aangetoond dat door de stijging van de pCO₂-waarde de bijnieren van de kinderen de hele tijd adrenaline aanmaken om de bloeddruk constant te houden. Dit heeft mogelijk ernstige schadelijke gevolgen op lange termijn (bijnieren, hormonale balans, hersenen). Ook de hypoxie die het gevolg is van het voortdurend inademen van reeds uitgeademde lucht heeft desastreuze gevolgen: hoofdpijn, vermoeidheid, versnelde hartslag, kortademigheid (evt. zelfs hyperventileren), misselijkheid, tintelende vingers om er maar een paar te noemen. Leerkrachten signaleren dat kinderen vaak letterlijk naar adem snakken. Een Duitse kinderarts (Eugen Janzen) probeert al maanden vergeefs een onderzoek te bepleiten bij de overheid naar de gevolgen van de mondkapjes bij kinderen. Zijn verhaal werd herhaalde malen door Youtube verwijderd maar is nog steeds hier te lezen op Media Rebell. Ik heb zijn betoog vertaald voor wie de Duitse taal niet machtig is.

opmerking Artsenvoorvrijheid: vertaling Dr. Eugen Janzen zie bericht bij openbare getuigenissen