Getuigenis W uit N: Do Not Isolate

De eerlijkheid van de moeder van mijn moeder is voor mij onovertroffen. Zelfs haar kinderen zeiden als kind ooit: ‘kom, we vragen het aan ma, want die liegt niet!’.

Ik schrijf dit dan ook uit diep respect voor haar legendarische waarheidsliefde. vorig jaar op kerstdag 2019 had mijn grootmoeder de buikgriep. ze was toen 92, zat met hoge koorts in haar rusthuiskamertje en moest voortdurend overgeven in een plastic bakje op haar schoot. Ik was die dag enkele uren bij haar en hielp zo goed ik kon. Het lijkt een tragisch verhaal, maar die momenten horen bij de meest intieme, waardevolle, warme, grappige en liefdevolle momenten uit mijn leven. We hebben zelfs samen hartelijk hardop gelachen met al die hilarische miserie. Ze is er toen wonderwel toch door gesparteld. Niemand die een enkele maatregel had genomen om die infectie te vermijden, niemand die met een beschuldigende vinger naar een gevaarlijk virus wees. Ik heb zelfs geen seconde gedacht aan het feit dat ik toen een potentieel besmettelijke en dus moorddadige asociale mens was door op bezoek te komen en omdat ik niet onmiddellijk twee weken in isolatie ging.

Gisteren is mijn grootmoeder gestorven. niet door een virale infectie, maar ze werd doodbeschermd door de beschermingsmaatregelen. de sterftekans na een corona-infectie is voor een vrouw van haar leeftijd hoop en al 10%, maar langdurige sociale deprivatie van geliefden leidt hoogbejaarden gegarandeerd naar een vroegtijdige dood.

Het laatste wat haar achterkleinkinderen deze zomer van haar gezien hebben, was een huilende overgrootmoeder op meters afstand achter rood-wit lint. de kinderen huilden mee om dit uiterst schrijnend, hemeltergend en diep onrechtvaardig tafereel. ze had geen enkele keuze in het gevangenisregime. vorige zondag werd ze 93. zonder haar geliefden. wat een onmenselijk en intellectueel armoedig beleid. wat een onverdraaglijke inhumane waanzin. de fatwa’s van de farmayatollahs die ik riskeer door dit te schrijven, negeer ik met opgeheven hoofd, dankzij de wijsheid van mijn grootmoeder. wat echt is, heeft geen medestanders nodig om te bestaan.

Flauwe zever wel. wat ga ik je missen. tot ziens… 🌹