Getuigenis Zorgkundige B. (Limburg)
December vorig jaar ben ik de zorg in gegaan.
Omdat ik iets goed wou doen voor onze oudste generatie..
Hun laatste jaren geven wat ze graag willen hebben.
Hun de menselijke warme zorg geven wat ze verdienen ,
en dit allemaal vooral zonder gejaag.
Het ging goed in het begin , we waren verantwoordelijk voor enkel onze afdeling. Maar daar kwamen redelijk snel ook nog eens de nieuwe assistentie woningen bij. In mijn ogen niet oké , want het zijn onze bewoners op onze afdeling die steeds moeten inleveren op hun zorg voor de bewoners die steeds bij kwamen in de nieuwe assistentiewoningen.
Op hele korte tijd lagen bijna al de assistentie woningen vol.
Ze garanderen bij het verhuur van hun assistentie woningen 24 u op 7 zorg .
Wat inhoud dat wij moeten instaan voor deze zorg.
Er komt nog wel een externe dienst om ze het ochtendtoilet te geven
en ze in bed te leggen.
Maar als de externe dienst er niet is , zijn het wij die moeten gaan kijken
als ze bellen ,en onze afdeling alleen moeten laten.
Ze verdienen dus zovele extra’s per assistentie woning ,
maar we hebben wel evenveel handen als toen we nog geen assistentie
woningen hadden.
Corona breekt uit in het land , paniek overal..
Plannen in de maak , voor het geval we het virus in huis zouden halen..
De eerste golf hebben we namelijk goed doorstaan in ons rusthuis.
Collega’s die ziek waren maar geen koorts vertoonden mochten/moesten komen werken. We moesten enkel onze koorts in de gaten houden.
Collega’s die in contact waren gekomen met besmette mensen in hun privé leven , zijn gaan vragen wat ze moesten doen.
Thuis blijven of toch komen door werken was het antwoord ,
onze temperatuur dikwijls meten , was de boodschap..
Ook heeft ons rusthuis een covid afdeling gemaakt , zodat we snel konden isoleren moesten mensen besmet worden in ons huis.
Maar nadien bleek dat deze covid afdeling ook mocht gebruikt worden voor oude besmette ziekenhuis patiënten die bij ons verder konden komen revalideren.
Zodat het ziekenhuis nog beter voorbereid zou zijn voor het geval..
We hebben nooit een patiënt van het ziekenhuis moeten opvangen.
Door de maatregelen die de regering had opgelegd , mocht er geen bezoek meer in de rusthuizen , en moest alle contact zoveel
mogelijk vermeden worden .
Door dit te doen , hebben ze eigenlijk al onze vrijwilligers afgenomen..
Wat er indirect voor heeft gezorgd dat de werkjes van de vrijwilligers
worden doorgeschoven naar de zorg en logistiek.
Ons rusthuis ging volledig getest worden. Bewoners en personeel..
We kregen een stok door onze neus en keel geramd en mochten terug verder aa, het werk , hiervoor was eerst een externe dienst voor aangesteld.
De resultaten waren enorm goed. NIEMAND was besmet.
Nog geen kleine week later vertoont een bewoner lichte symptomen en ze voelde haar niet zo goed.. Ze testen deze bewoner opnieuw en de test zegt dat ze besmet is. Echt ziek was ze niet , maar toch moest ze verhuizen naar de vooropgestelde covid afdeling.
Als bewoners op de covid afdeling belanden hield dit in dat ze als allerlaatste werden verzorgd , zodat de verpleging na haar ronde , propere kleren kon aandoen. Dus om kruisbesmettingen te voorkomen.
Voor de rest ziet een covid patiënt op de covid afdeling in een
rusthuis heel weinig mensen.
Ze maken een covidgang bij , assistentie woningen worden vol gestoken , maar we hebben nog steeds evenveel bezetting van personeel..
En in het weekend zelfs minder.
De zorg in de covidgang moet zo snel en goed mogelijk gebeuren ,
maar toch correct. Maar wel zo kort mogelijk. Want ja , zoveel te langer je er bij bent , zoveel te groter is de kans dat we zelf ook besmet gingen werden.
Als we de covid afdeling in gingen droegen we een faceshield , een schort , handschoenen en een gewoon chirurgisch mondmasker. Geen FFP2 , het eten werd vanop afstand gewoon afgezet omdat deze bewoner wel nog
zelfstandig kon eten.
De bewoner dat op de covid afdeling lag , was eigenlijk niet zo ziek…
Maar toch , de regels moesten gevolgd worden. Quarantaine ,
2 weken heeft ze heel alleen gezeten.
Maar ze heeft het gehaald.. Corona en de eenzaamheid..
Beiden heeft ze doorstaan.. De harde tante dat ze is! <3
Toen bleek dat deze bewoner dus besmet was moesten al de bewoners
en het personeel opnieuw getest worden..
Ook al waren we vorige week pas allemaal getest.
We moesten gaan uitzoeken vanwaar deze besmetting ineens kwam.
Deze test is niet gebeurt door een externe dienst , maar wel door de directie ..
Een iemand van het personeel was besmet. Ze hebben deze collega 10 dagen verplicht thuis gelaten. Na 10 dagen mocht hij weer gewoon komen werken.
Deze collega vroeg of hij niet opnieuw moest getest worden vooraleer hij terug kwam werken. Er werd hem geantwoord , neen want de kans is toch groot dat je nog steeds ‘besmet’ test.. Men collega moest gewoon terug komen werken.
Deze collega is in heel deze tijd niet ziek geweest.. Niet ervoor , niet tijdens en nu nog steeds niet. Deze collega zou blijkbaar de besmetting opgelopen hebben op zijn ander werk. Hij werkt deeltijds bij ons , en via interim bij andere rusthuizen.. Onze besmette bewoner mag ondertussen na 2 weken terug van de corona afdeling af en mag terug naar haar vaste plekje gaan.
Wat was ze blij , want die 2 weken waren een hel voor haar..
Ook moesten de bewoners op hun kamer blijven , waardoor we eigenlijk meer werk hadden want ze zaten allemaal apart. Elk in hun kamer.. Heel alleen , niet samen in de leefruimte. Geen bezoek , enkel achter een venster of via telefoon.
Onze bewoners konden het niet plaatsen. De demente bewoners vooral..
Ze kregen een telefoon in de hand , terwijl ze achter glas zaten ,
bewoners vroegen aan de telefoon ‘wanneer kom je op bezoek’?0
Terwijl het bezoek recht voor haar stond.
We kregen het maar niet uitgelegd.. Dat ze haar bezoek kon zien..
Maar het kwam niet binnen , ze focuste enkel en alleen op de telefoon..
Het geluid , niet het geen wat ze kon zien.
Uiteindelijk worden de regels weer versoepelt.
We krijgen weer een beetje ademruimte en de werkdruk is terug een beetje lichter.
Ze mogen terug bezoek ontvangen ..
Wij krijgen orders , we moeten goed toekijken dat ze hun houden aan de afstandsregel en ten allentijde hun mondmasker moeten op houden.
Doet het bezoek dit niet , moesten we hun hier op attent maken.
Hun de risico’s vertellen wat er kan gebeuren als ze toch zouden knuffelen..
Knuffelen werd ineens een misdaad waarvan levens konden afhangen.
Vanbinnen ga ik kapot.. Kapot omdat ze aan mij vragen om hier bij mee te doen. Wie ben ik als zorgkundige om liefde en knuffelen te verbieden?
Sinds wanneer ben ik aangesteld als knuffelpolitie?
Dit gaat in tegen mijn innerlijke mensheid.. Dus ik doe hier niet bij mee , een rusthuis is dacht ik in mijn ogen hun laatste oord waar ze zullen verblijven.
En moeten we hun alles geven wat ze willen , en hun vooral niets afnemen.
In het weekend staan we met nog minder personeel, weekend is te duur om evenveel bezetting te kunnen zetten blijkbaar , zelfs in corona tijden.
Ik snap dit niet.
Wat ik helemaal niet kan begrijpen is dat ze nu ook een firma hebben
aangenomen die ons gaat vertellen en vragen of we willen kijken waar we ‘verspilling’ kunnen tegen gaan. Serieus , waarom moet dit gebeuren in deze bizarre moeilijke tijd ? Ook krijgen we mails dat we zuiniger moeten zijn met de frisdrank , want het frisdrank verbruik is te hoog.
Ook moeten we eerst kijken of we genoeg lakens hebben vooraleer we beslissen om propere lakens op te leggen. In het begin was het de gewoonte dat elke bewoner 1 keer per week propere lakens kregen. Nu zullen ze pas propere lakens krijgen als de lakens effectief vuil zijn. Ook de logistiek kreeg ineens extra taken , omdat de wasserij blijkbaar niet kon volgen , moest ze haar ook nog eens bezig houden met werk uniformen te wassen , lakens , handdoeken ,.. dit bovenop haar andere werk. En moest ze toch maar zien dat dit allemaal binnen haar tijd werd gedaan. Want over uren worden niet uitbetaald , ook niet tijdens corona.
Extra dagen thuis blijven was ook geen optie om de over uren weg te kunnen werken.. Wat wel het geval was is dat ze de mensen met overuren , een voorlopige contract aanpassing doen voor de maanden waar er overuren opstaan. Deze collega’s vragen zelf al ontzettend lang om een voltijds vast contract te kunnen krijgen, omdat ze toch elke maand over hun contract uren zitten. Maar dat krijgen ze niet. Ze moeten het doen met hun bestaande contract , en om de zoveel tijd krijgen ze dan dat voorlopig contractje onder hun neus geduwd en verwachten ze dat je het gewoon tekent.
Je kan er moeilijk om doen , maar dan krijg je snel te horen
‘ dat is normaal in de zorg ‘.
Ik kan me niet voorstellen dat dit normaal is , want wat is het nut anders
van een contract? Als de werkgever deze blijkbaar kan aanpassen naar hun voordelen.. Ze zoeken dus bewust mensen die halftijds willen werken , om ze gemakkelijker overuren te kunnen laten presteren , om nadien contracten voorlopig te wijzigen..
Dus we krijgen mails in corona tijd , dat we zuiniger moeten zijn met de frisdrank , dat we zuiniger moeten zijn met de handdoeken , eerst moeten checken of we genoeg lakens in voorraad hebben , mails met extra taken voor de assistentie woningen bewoners. Een covid afdeling , in mijn ogen hebben al onze eerst vaste bewoners dus minder ‘luxe’ en aandacht gekregen dan de maanden ervoor , maar toch beslissen ze in die tijd om de dagprijzen van de kamers te verhogen.
Ter verduidelijking ; ik heb nooit mee gewerkt aan deze bezuinigingen/besparingen ‘verspillingen’ . Ik heb dit volledige jaar altijd alles op mijn gemak gedaan , en ik heb onze bewoners nooit minder frisdrank gegeven . Ik weiger om hier aan mee te doen..
Ik kan het maar niet plaatsen ;
zijn deze ‘verspillingen’ echt de moment om nu uit te voeren?
Waarom gebeurt dit tijdens corona?
Is onze druk nog niet hoog genoeg?
Waarom geven ze ons nog eens extra druk bij?
De 2de golf is er , weer nieuwe maatregelen , weer nieuwe plannen ..
Ze hebben plannen zitten uitwerken voor het geval personeel uitvalt.
We krijgen een mail dat er een crisisvergadering komt , waarin ze deze allemaal uitleggen wat het plan effectief is , als de hel hier zou losbreken.
Als er heel veel zorgpersoneel uitvalt ;
gaan ze de zorg van de bewoners halveren.
Wat inhoud dat dat we de bewoners 1 dag “Kop en kont” doen
en de andere dag grondig.
Ontbijt tafels mogen niet meer gedekt worden als ervoor.
Niet meer pico bello , maar enkel en alleen het broodnodige.
Als keukenpersoneel zou uitvallen , moet het zorgpersoneel
gaan bijspringen in de keuken en gaan werken met diepvriesmaaltijden..
Ook zal er gevraagd worden aan besmet personeel die niet ziek zijn om toch te komen werken. Waarom? Er zijn meer dan genoeg vrijwilligers die ons willen komen ondersteunen! Genoeg vrijwilligers die staan te wachten om onze werkdruk te verlichten.
Ook zijn ze midden in corona tijd begonnen met LEAN opleidingen te geven en het 5 s model.. Tijdens onze vrije dagen die we al zo weinig hebben verwachten ze van ons dat we aanwezig zijn op deze opleidingen.
Deze opleidingen houden dus volledig geen steek met corona in mijn ogen.
Deze opleiding betreft het tegen gaan van ‘verspillingen’ .
We zouden blijkbaar 20 % verspilling moeten tegen gaan..
Waarom vragen ze ons dit tijdens corona????
Dit is toch absurd?
En dan staan ze verwonderd dat personeel uitvalt?
Ze leggen ons tijdens deze opleiding het 5s model..
Ik hoor 5 japanse woorden die staan voor de 5’sen ,
het zou een japans systeem zijn wat ze willen invoeren in ons rusthuis.
Ook gebruiken ze RENAULT om vergelijkingen te kunnen maken met het rusthuis.
Ik wist niet wat ik hoorde , sinds wanneer zijn onze bewoners , auto’s?
Ik was de enige die hier kristisch over deed , kreeg ook niet meteen back up van men collega’s die er al veel langer werken dan mij..
Dus lang kristisch heb ik niet gedaan..
Na die vergadering ben ik dan ook niet meer opgedaagd op
hun LEAN vergaderingen.
één van onze logistiek heeft ondertussen haar ontslag gegeven.
Ze willen de taken van deze logistiek doorschuiven naar de zorg.
Waarom? En dit in corona tijden? Wederom, is de druk nog niet hoog
genoeg voor het verplegend en zorg personeel?
Waarom zoeken ze niet gewoon een nieuwe logistiek?
Of zoeken ze niet voorlopig een vrijwilliger die deze taken wilt overnemen?
Zou het kunnen zijn , omdat een logistiek voor een rusthuis duurder is dan zorgpersoneel? Omdat ze voor zorgpersoneel premies krijgen en
voor de logistiek niet ?
Geen idee wat ze aan het doen zijn , maar ik kan het niet begrijpen dat ze tijdens dit virus , dat de economie heeft kunnen platleggen , ons heeft kunnen opzadelen met een lockdown en avond/nacht klok , ze meer bezig zijn met besparingen en extra druk te creëren voor hun personeel, in plaats van hun vast personeel in ere te houden in deze moeilijke tijd.
Tot op heden gaat het goed met onze bewoners , en hebben we de covid afdeling niet meer moeten gebruiken , er heeft maar 1 bewoner moeten liggen. En maar goed ook.
Ik heb gezien dat ze enkele bewoners bij ons eind oktober hebben ingeënt met
een griepvaccin.
Ik hoop dat ik fout ben , met wat ik nu ga zeggen , maar ik hoop uit de grond van men hart dat ze dit niet met voorbedachte rade hebben gedaan, zodat ze deze keer wel besmette testen gaan hebben.
Want een besmette test wilt zeggen , de corona afdeling op.
Ziek of niet, + weer extra werk voor het personeel.
De dag dat ze deze ingeënte bewoners in quarantaine zullen plaatsen
omdat ze besmet getest zijn, is dat de dag dat ik mijn ontslag zal geven.
Want hieraan wil ik niet mee doen.. Hiervoor ben ik de zorg niet in gegaan.
Aan de andere kant zal mijn ontslag vanbinnen een dubbele strijd zijn ,
want de oudste generatie kan hier écht niets aan doen.. 🙁
Als ik blijf zal ik vanbinnen nog meer kapot gaan omdat ik me moet houden aan hun opgelegde regels.
Maar als ik zou vertrekken zou ik me even slecht voelen
omdat ik ze in de steek heb gelaten :'(
Misschien durf ik die moment wel een statement te maken door me op te sluiten op de corona afdeling.. Zodat deze mensen ten allen tijde iemand bij hun hebben… Ik heb me nog nooit zo ongemakkelijk gevoeld als toen de mensen elke avond om 20.00 begonnen te klappen voor de zorg. Terwijl onze poetsdames thans dezelfde kamers in moesten en rekkenvullers in het gezicht worden gespuwd. Begrijp me niet verkeerd. Maar we hadden denk ik meer bereikt als we elke avond hadden zitten boe roepen naar degene die al deze besparingen steeds opnieuw hebben doorgevoerd. Het zelfde met de lampjes.. De regering is weeral eens blij dat zij gerust gelaten worden. We zouden beter met al onze lichtjes een statement maken in de wetstraat. Zodat er eens eindelijk naar ons geluisterd wordt. Ik heb bang als corona 20 of 21 uitbreekt want we zijn tot op heden nog steeds niet voorbereid op nog ergere virussen.. De helden van gisteren zijn de sukkels van morgen ..
De tranen vallen op mijn toetsenbord tijdens het neerpennen van dit alles.
Ze hebben mij zwaar geraakt met hun psychologische oorlog en hun besparingen en verspillingen op mensen.. :'(
Dikke kussen en knuffels een zorgkundige
Verzonden: 03-11-2020 15:15
Wat een intriest en moedig verhaal! Zo herkenbaar! Er is werkelijk een niet zichtbare tragedie bezig achter de schermen van het rusthuis. En ik leef zo met je mee, en begrijp dat je niet de bewoners in de steek wil laten en vanbinnen kapot gaat, vanwege de zinloosheid van deze niet menselijke aanpak. Ik begrijp nog steeds niet dat directies dit niet bespreken met CRA artsen en uitroepen dat de maat nu wel vol is! Zijn deze dan zo onmenselijk en onverschillig geworden, of zijn ze gewoon bang voor jobverlies? Maar als dit binnenskamers besproken wordt, kan er toch contact gemaakt worden met andere directies? Zijn we als mensen zo uit elkaar gedreven, dat dit niet meer mogelijk is? Nou, ik heb veel bewondering voor jouw ingesteldheid en wens je veel kracht en moed toe. Op één of andere manier, ben jij daar neergezet, en ik hoop op een dag dat je iemand vind, die je mening, en gevoel deelt. Indien niet, kan je toch besluiten, dat jij degene bent, met het grootste hart en de moed om er toch weer tegenaan te gaan. Ik hoop dat er snel verandering voor je komt, en de lijdensweg voor iedereen stopt. Liefs en veel sterkte, en bedankt voor je inzet en blijven functioneren. Indien de dag komt, dat je het niet meer aankan, heb je wel degelijk je best gedaan en een ongelooflijke prestatie neergezet. Het wordt gezien van bovenuit, hoewel je dit nu natuurlijk niet helpt. Maar toch…. chapeau!!!