Getuigenis Mevr. Mergole: “In Spanje word je enkel met een positieve PCR test behandeld”

Dit verhaal is niet mijn eigen verhaal, maar het verhaal van mijn goede collega en lieve vriend hier in Granada, Spanje. Ik ben 6,5 jaar geleden naar Andalusië verhuisd met mijn man. De media doet ook hier in Spanje “goed zijn werk” en gedurende de periode november – midden december werden er op basis van “de statistieken” strenge restricties opgelegd in de provincie Granada, die o.a een zo goed als volledige sluiting van de ziekenhuizen als gevolg had. 

Mijn vriend voelde zich al even onwel: vermoeid, benauwd gevoel, moeilijk ademhalen… Doordat alle afspraken bij de huisarts eerst telefonisch gebeuren omwille van de covid-situatie, besloten hij en zijn man best rechtstreeks naar de spoedafdeling te gaan. Dit was vrijdag.

Op de spoedafdeling werd hem enkel een PCR test afgenomen en werd hij prompt terug naar huis gestuurd. Geen bloedtest, geen scan, enkel een PCR…  Er bestaat  immers geen andere optie op dit moment.

Een dag later de uitslag: negatief. Een opluchting? Dat betekende enkel dat ze weer bij af waren. En het ergste: niemand volgde hen op! De uitslag was negatief, dus voor de dokters was er verder niets aan de hand. Ondertussen ging het van kwaad naar erger met mijn kameraad…

De dagen gingen voorbij en het was ondertussen alweer bijna weekend. Een week aan zijn lot overgelaten… Na aandringen bij de huisarts, mocht dan toch een bloedstaal worden afgenomen. Er werd natuurlijk benadrukt hoe uitzonderlijk dat het is dat hij fysiek bij de dokter langs mocht! Gelukkig maar, want toen pas kon de huisarts zien dat dit echt menens was. De bloedstaal werd afgenomen en hij werd onmiddellijk naar het ziekenhuis gestuurd voor opname. Eindelijk iemand die begreep dat dit ernstig was.

Eens in het ziekenhuis werd hij onmiddellijk gemonitord en werd gelukkig snel vastgesteld dat hij een serieuze bloedarmoede had. Hij kreeg een bloedtransfusie en herstelde gestaag. Ondertussen mocht hij weer naar huis.

Ik wil met dit verhaal enkel aantonen dat de situatie IN ALLE LANDEN ernstig is. Overal roept men op tot “solidariteit en zorg voor elkaar”. “Draag je masker voor je medemens. Je bent een egoïst als je de regels niet volgt.” Tegelijkertijd wordt er essentiële zorg ontzegd aan de mensen; worden ze naar huis gestuurd met ernstige aandoeningen omdat ze niet positief testen en moeten ze zelf aandringen op hulp. 

Vraag jezelf maar af wat het meest mensenlievend is: zieken laten lijden thuis, omdat politici (niet dokters!) beslissen dat de ziekenhuizen moeten sluiten, OF elkaar (letterlijk) de hand reiken, bij elkaar komen en er fysiek en mentaal zijn voor elkaar, met een kleine kans op een griepinfectie?

Ik weet dat ik voor de ECHT HUMANE oplossing kies en niet voor de schijnhumaniteit die de politici, de media en de schijnheilige virologen ons opdringen. Blijf mens, blijf ECHT dicht bij elkaar.