Getuigenis L uit Gent: “Zo gaan wij dus om met onze stervenden, ontdaan van menselijke warmte”

Mijn 76 jarige moeder en haar dementerende, zieke, 85 jarige man, kregen beiden corona. Aangezien mijn moeder mantelzorger is voor hem en zelf ziek werd, kon ze de zorg niet meer aan en diende hij opgenomen te worden in het ziekenhuis. Zij herstelde na enkele dagen. Merkwaardig was dat ze van het corona centrum in Brussel andere info dan van haar huisarts. Ze redeneerde dan maar met gezond verstand: veel rusten, behandelen als een griep, en vooral niet paniekeren. Na een week was ze al veel beter. Nochtans is zij hartpatiënte, en ook niet meer van de jongsten. Haar man verging het anders. Vanuit het ziekenhuis kwam er zeer tegenstrijdige informatie. Ze mocht hem 1x bezoeken (toen nog niet duidelijk was of zij al dan niet positief getest was), eenmaal positief mocht corona vrouw niet meer bij corona man. Haar 85 jarige demente man, die enkel haar nog herkende heeft nog een week geleefd, is alleen gestorven zonder dat ze afscheid van elkaar hebben kunnen nemen. Ik durf me niet voor te stellen door wat voor een hel hij is gegaan, weg van zijn vertrouwde omgeving en echtgenote.
Zo gaan wij dus om met onze stervenden, ontdaan van menselijke warmte. Mensen die in hun laatste levensmomenten vooral hun geliefden naast zich willen, moeten alleen sterven. Want dat zijn de regels.