Getuigenis: de verplichte inenting tegen polio en hoe wij dat aanpakten

Beste

In verband met de verplichte inenting van zuigelingen tegen poliomyelitis kan ik u vertellen hoe mijn echtgenote(s) en ik dat hebben opgelost.

Ik heb 6 kinderen, bij 2 partners, waarvan de 4 jongsten geen poliovaccin hebben gekregen. Hoe hebben wij dat gefikst? Vooreerst ben ik altijd erg voorzichtig geweest om dit te vertellen en indien het niet door een of andere belangstellende expliciet werd gevraagd, nooit namen gegeven van artsen. Zelfs nu voel ik een zekere terughoudendheid.

Kind 1. Hiervoor zijn we naar een antroposofische arts geweest die een uitgebreid, op de antroposofie gestoelde diagnose, maakte en een verslag schreef waarin hij het zetten van het vaccin afraadde tot na de leeftijd van 2,5 jaar wegens te zwakke darmen. Toen de wijkagent na enkele maanden na de geboorte aan de deur kwam hebben we hem dat verslag laten zien. Daarna nooit meer iets gehoord.

Kind 2.  Ongeveer hetzelfde verhaal, maar met een ander soort verslag.

Kind 3. Onze toenmalige huisarts schreef een attest dat hij de vaccinatie had gegeven, want dus niet waar was. Dit is natuurlijk de gemakkelijkste methode.

Kind 4. Terug naar de arts zoals onder 1 en 2 maar 22 jaar later (!). Ondertussen werd deze arts geviseerd door de Orde en was hij erg op zijn qui-vive. Weer een uitgebreide diagnose en dan schreef hij 2 maal 3 homeopathische bereidingen voor, voor een kuur die enkele weken zou duren. We moesten 1) die geneesmiddelen zelf aanschaffen en 2) na de periode de arts verwittigen dat we ze met goed gevolg hadden toegediend. 1): hebben we niet gedaan, 2): hebben we natuurlijk wel gedaan (we hebben dus gelogen). De arts heeft ons daarop een attest toegestuurd.

In de hoop jullie hiermee te helpen en met veel dank voor jullie fantastische werk,

Met vriendelijke groet,