De tentakels van Big Pharma reiken heel ver

🕒 Leestijd: 4 minuten

Chris Exley is een Engelse wetenschapper die tot voor kort een succesrijke loopbaan had aan Keele University (Newcastle, Verenigd Koninkrijk). Prof. Exley is gespecialiseerd in aluminium en publiceerde er meer dan 200 wetenschappelijke artikelen over. In het kader van zijn werkzaamheden ontdekten Exley en collega’s dat er in de hersenen van patiënten met de ziekte van Alzheimer uitzonderlijk grote hoeveelheden aluminium werden vastgesteld. In het laboratorium hadden ze een techniek ontwikkeld om die aanwezigheid zichtbaar te maken met fluorescentie. Die ontdekking werd door de Alzheimer-onderzoekers als een grote doorbraak verwelkomd.

Aluminium in relatie tot Alzheimer en andere aandoeningen

Exley en zijn medewerkers merkten nadien ook op dat aluminium niet alleen bij Alzheimer een rol speelde. Ook andere neurale aandoeningen zoals autisme en multiple sclerose bleken gepaard te gaan met verontrustende hoeveelheden aluminium, dat een sterke toxische werking heeft.

In de loop van 2016 verscheen er een artikel in Nature (Scientific Reports) geschreven door Matthew Mold, Emma Shardlow & Christopher Exley met als titel: “Insight into the cellular fate and toxicity of aluminium adjuvants used in clinically approved human vaccinations”. Dat was natuurlijk dynamiet. Aan de universiteiten mag je bijna alles onderzoeken, maar onafhankelijk onderzoek doen naar de (on)veiligheid van vaccins, dat vraagt om moeilijkheden. En die kwamen dan ook vrij snel aanzetten voor Chris Exley. Tot dan toe was er een heel vlotte en intense samenwerking geweest tussen de persdienst van de universiteit en de ploeg van Exley. Het nieuwe persbericht dat ze samen hadden opgesteld over de genoemde aluminium-studie die verschenen was in Nature, verdween twee dagen later echter onverwacht van de universitaire website, zonder het minste overleg. Sedertdien werd het werk van Exley compleet doodgezwegen in de publicaties en public-relationsactiviteiten van de universiteit. Exley werd daarenboven ineens ook het voorwerp van disciplinaire verhoren. Om de een of andere reden was de vlotte en productieve professor Exley plots een gevaar geworden voor de reputatie van Keele University.

In de jaren voordien had Exley steeds voldoende werkmiddelen en publieke subsidies kunnen mobiliseren om zijn onderzoek te financieren. Hij slaagde er zelfs heel geregeld in om privé-donaties te verwerven voor zijn laboratorium. Vanaf 2016 begon die gunstige omgeving echter geleidelijk te wijzigen. De publieke subsidies droogden op en zelfs privé-gelden die Exley zelf had verworven werden door de universiteit geweigerd om zogenaamd ethische redenen.

In maart 2020, met het losbreken van de Covid-19-crisis, had Exley zich in een tijdschrift kritisch uitgelaten over het feit dat hij nog steeds probleemloos vogelzaad kon bestellen (een essentiële dienst tijdens de lockdown), maar dat hij zijn onderzoek naar de ziekte van Alzheimer aan de universiteit moest staken (want geen essentiële dienstverlening). Die semi-publieke uitlating werd gretig aangegrepen door het management. Exley werd ervan beschuldigd het officiële covidbeleid in vraag te stellen en de reputatie van de universiteit andermaal in gevaar te brengen.

Conclusie van het verhaal: Exley heeft de eer aan zichzelf gehouden en is zelf begonnen met een eigen centrum: de Aluminium Research Group (https://www.aluminiumresearchgroup.com/contact). Je kan op deze website de meer dan tweehonderd wetenschappelijke artikelen van Chris Exley en zijn medewerkers terugvinden evenals een hele reeks boeiende interviews en presentaties. Ga zeker eens kijken, mocht je interesse hebben voor dit onderwerp.

Zelf heb ik het artikel gelezen van Miri Anne Finch met daarin een presentatie door Chris Exley voor de “Conference 2018: Achieving Optimal Health” die ik bijzonder boeiend vond. Exley legt daarin immers uit dat er een heel eenvoudige manier bestaat om het schadelijke aluminium dat in het lichaam is terechtgekomen, weg te werken. Je kan ontgiften door regelmatig mineraal water te drinken met daarin voldoende siliciumzuur. Het siliciumzuur bindt zich immers aan aluminiumatomen die dan via urine en zweet het lichaam kunnen verlaten.

Wat ik eveneens relevant vond in het werk van Exley is de vaststelling dat de impact van aluminium helemaal niet beperkt is tot één bepaalde ziekte (Alzheimer). Ook autisme en multiple sclerose zijn aandoeningen waarbij aluminium een cruciale rol speelt. Uit het werk van Exley blijkt overduidelijk dat de hoeveelheden aluminium die onder verschillende formules in praktisch alle moderne vaccins gebruikt worden als adjuvans de hersenen kunnen bereiken. Hij stelt uitdrukkelijk dat de bewering van de producenten en (spijtig genoeg ook) van de gezondheidsoverheden dat de hoeveelheden aluminium die in de vaccins worden gebruikt minuscuul zijn en de veiligheidsnormen respecteren compleet onjuist zijn.

Wie belangstelling heeft voor de impact van de vaccin-adjuvantia op autisme en andere neurologische aandoeningen moet dus zeker kennisnemen van de publicaties van Chris Exley.

Ik heb er alvast enkele opgelijst die overduidelijk aangeven dat er wel degelijk een groot probleem is met aluminium in het lichaam:

  • Christopher Exley: “An aluminium adjuvant in  vaccines is an acute exposure to aluminium” in Journal of Trace Elements in Medicine and Biology (2020)
  • Guillemette Crépeaux, François-Jérôme Authier, Christopher Exley, Luís Luján, Romain K. Gherardi: “The role of aluminium adjuvants in vaccines raises issues that deserve independent, rigorous and honest science” in Journal of Trace Elements in Medicine and Biology (2020)
  • Emma Shardhow, Caroline Linhart, Sameerah Connor, Erin Softely & Christopher Exley: “The measurement and full statistical analysis including Bayesian methods of the aluminium content of infant vaccines” in Journal of Trace Elements in Medicine and Biology (2021)
  • Christopher Exley: “The safety of Cervarix?” in The Lancet (January 2017)
  • Christopher Exley: “Aluminum Should Now Be Considered a Primary Etiological Factor in Alzheimer’s Disease” in Journal of Alzheimer’s Disease Reports (2017)
  • Ambreen Mirza, Andrew King, Claire Troakes, Christopher Exley: “Aluminium in brain tissue in familial Alzheimer’s disease” in Journal of Trace Elements in Medicine and Biology, March 2017

Conclusie

Het is ongelooflijk hoe lang de tentakels van Big Pharma zijn geworden in de loop van de laatste jaren. Praktisch alle integere wetenschappers die op een of andere manier vragen hebben gesteld bij het veiligheidsbeleid van vaccins wordt het leven moeilijk gemaakt. De houding van het medisch establishment tegenover vaccintwijfel is ronduit repressief en despotisch.

Kris, 29 maart 2023

Bronnen voor dit artikel:

(Help ons. Deel dit artikel a.u.b.)

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

vijftien − vier =

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.